Ὁ ἀληθινός πολιτικός, τῆς ὃποιας ἐμβέλειας, δέν δοκιμάζεται στόν ἀγῶνα γιά ἐξουσία. Πολιτικός εἶναι αὐτός πού δημιουργεῖ ἑνότητα σέ ὑψηλότερο ἐπίπεδο, ἐκεῖνος πού ξεπερνᾶ τόν ἑαυτό του σέ κάθε περίσταση, πού ἒχει τό σθένος, τήν καρδιά καί τόν νοῦ του μόνο γιά τό ἀνέκπτωτο. Γιά τούς «Ἀνοιχτούς Ὀρίζοντες» πολιτικός εἶναι ὂχι ὂποιος προσπαθεῖ νά καταλάβει τήν ἀρχή, τήν ἐξουσία, συμβιβαζόμενος μέ τίς ἀξίες τοῦ κόσμου τούτου, ἢ πολύ περισσότερο μέ τά ὑλικά συμφέροντά του. Πολιτικός εἶναι ἐκεῖνος πού ὑπάρχει γιά νά γίνει ὁ Τόπος του ἐφαλτήριο γιά ἓναν Τόπο τοῦ ἀλλιῶς, αὐτός πού ἀναλαμβάνει τόν ἐσωτερικό του ἑαυτό, ἒχοντας πολιτική θετικῆς πρότασης, πόρω ἀπέχουσα τοῦ ἀρνητισμοῦ, τῆς γκρίνιας, τῆς κολακείας τῶν πολιτῶν, τῆς ἀποσυνθετικῆς ἀναξιοκρατίας καί τῆς αὐθαιρεσίας της. Πολιτικός εἶναι αὐτός πού δέν φοβᾶται τήν ἐλευθερία, πού κινεῖται στό φῶς· πολιτικός εἶναι αὐτός πού καταφεύγει μέ πηγαία δύναμη, στήν αὐθεντική ἱεραρχία τήν ἑδραιωμένη στήν ἱκανότητα προσφορᾶς τῶν ἀνθρώπων, ὑπό τό φῶς τῶν ἒργων καί προσόντων τους καί ὂχι ὑπό τό ἡμίφως τῶν ἀθέμιτων διασυνδέσεων. Πολιτικός εἶναι αὐτός πού δείχνει στόν λαό τήν ἀλήθεια τοῦ προσώπου του πού τόν κάνει νά σκεφθεῖ τόν ἑαυτό του καί νά βαδίσει μπροστά. Πολιτικός εἶναι αὐτός πού κρίνει ὂτι τοῦ εἶναι ἀρκετές δύο θητεῖες γιά νά ὑλοποιήσει τά ὁράματά του.
Γιά τούς «Ἀνοιχτούς Ὀρίζοντες» δέν νοεῖται τηνιακιά κοινωνία δική μας καί τηνιακιά κοινωνία τοῦ ἀντιπάλου, τοῦ ἐχθροῦ. Εἲμαστε ὃλοι συνυπεύθυνοι ἀλληλέγγυοι μέ ὃλους, δικούς μας καί ξένους, τούς δίπλα καί τούς ἀπέναντι. Ὃλοι πυκνώνουν τό αἲσθημά μας γιά τό ἂγνωστο μέλλον, καί ὃλοι βάζουμε ἀντάμα σταθερά θεμέλια γιά μιά πλατύτερη, εὐρύχωρη κοινωνία. Σ’ ἓναν κόσμο πού πλαταίνει διαρκῶς τά ὃριά του, ἡ κλεισούρα δέν ἒχει τρόπο ἐπιβεβαίωσης. Δέν ἒχει σημασία πόσο χρόνο παίρνει νά ἒρθει ἡ ἂνοιξη στήν ζωή ἑνός τόπου· σημασία ἒχει ὃτι ἡ ἐπιλογή τοῦ ἀνοίγματος ὀξύνει τήν εὐαισθησία μας, κι αὐτό σέ βάθος χρόνου μετράει.
Ἢδη ὐφιστάμεθα τίς ἀνεξέλεγκτες, ἀπρόβλεπτες συνέπειες, ἀκόμη καί τῆς ἀγαθότερης σκοπιμότητας τῆς τεχνικῆς, ἡ ὁποία ἂγρια πλέον καί ἀπειλητικά ἐμφανίζεται ὡς οἰκολογική κρίση, προϊόν τῆς ἀλόγιστης οἰκονομικοτεχνικῆς ἀνάπτυξης
Τήν ὣρα πού ἡ τεχνολογική ἒκρηξη τραυματίζει καιρίως τήν φύση, τήν ἲδια ὣρα αὐξάνει τό ἐνδιαφέρον καί ἀπαιτεῖ μεγαλύτερη εὐαισθησία ἀπό τόν ἂνθρωπο, ἀπό ὂλους μας.
Ὡς «Ἀνοιχτοί Ὀρίζοντες» ἐκδηλώνουμε αὐξημένη εὐθύνη γιά τά ἀπανταχοῦ οἰκολογικά τεκταινόμενα καί διακηρύσσουμε τήν ἀλληλεγγύη μας ἀπέναντι στήν ἀνθρωπότητα καί τό σύνολο τῆς Δημιουργίας.
Δέν ἒχουμε πιά τό δικαίωμα νά ὑπολογίζουμε μόνο τόν ἑαυτό μας. Ἡ πρό τῶν πυλῶν οἰκολογική ἀπειλή μᾶς ζητᾶ νά ἀντιμετωπίσουμε τήν ἀπροσδιοριστία τῶν ἀπωτάτων συνεπειῶν καί ὂχι μόνο τά ἀποτελέσματα τῶν ἂμεσων ἐπιδιώξεών μας.
Ἡ εὐθύνη τῆς πολιτικῆς τῶν «Ἀνοιχτῶν Ὀριζόντων» δέν περιορίζεται στήν εὐθύνη γιά τό καλό ἢ τό κακό τοῦ κοντινοῦ μας ἀνθρώπου, ἀλλά ἀντέχει μία εὐρεῖα ἀντίληψη τῆς εὐθύνης ἒναντι πάντων, ἀσχέτως ἂν εἲμαστε αἲτιοι ἢ θύματα τῆς βλαπτικῆς πράξης. Μέσα στήν ὑλοφροσύνη του ὁ κόσμος μας, διαθέτει ἓνα πυρῆνα πνευματικό, πού ἐνθαρρύνει ἐπίμονα τήν ἠθική τῆς καθολικῆς εὐθύνης.
-Ὡς «Ἀνοιχτοί Ὀρίζοντες» θά προσπαθήσουμε νά σταματήσουμε τό ρήμαγμα, τήν καταστροφή καί τόν βανδαλισμό τοῦ πάγκαλου τηνιακοῦ τοπίου. Προέχει ἡ ἀειφορία τῆς γῆς μας, μέ φράγματα καί καλλιέργεια προϊόντων ποὐ ἀντέχουν στά τοπικά δεδομένα: σταφύλια, σπαράγγια, μανιτάρια, ἀγκινάρες, ἀρωματικά φυτά… Οἱ μέχρι τώρα πολιτικές, ἒσπρωξαν τά λεβεντόπαιδά μας, ἀγόρια, κορίτσια, σέ τουριστικά ἐπαγγέλματα, πολλές φορές γιά ἑνα κομμάτι ψωμί.
-Θά φροντίσουμε σταδιακά ὁλα τά ἐξοχικά καλντερίμια τῆς Ἐνδοχώρας.
(Ὃταν πληγώνονται οἱ τόποι, τά μυαλά σαλεύουν καί αὐτά, ὁ ἂνθρωπος περνάει στήν παράνοια, στήν σχιζοφρένεια. Δέν διαταράσσονται μόνο οἱ ἀξίες. Ὁ τόπος δέν εἶναι ἀνεξάρτητος ἀπό τούς ἀνθρώπους. Ὃ,τι μπαζώνεται ἀνεξέλεγκτα, κερδοσκοπικά, μπαζώνει καί ἐμᾶς μαζί του, ἀφοῦ ἀλλοιώνεται ὁ ἲδιος ὁ ψυχισμός μας, ἡ αἰσθητική μας, ἠ εὐαισθησία μας).
-Λέμέ ὂχι στόν Τουρισμό χωρίς ὂρους και ὃρια.
-Οἱ ἐργαζόμενοι στόν Τουρισμό δικαιοῦνται ἀξιοπρεπεῖς μισθούς καί συνθῆκες ἐργασίας, καθώς καί Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
-Ὑγεία Δημόσια, Καθολική καί Δωρεάν πρός ὃλους τούς πολίτες.
-Ἂμεση πρόσβαση τῶν Νησιωτῶν σέ ὃλες τίς δημόσιες καί κοινωνικές Ὑπηρεσίες
-Ὂχι σέ Στρατηγικές Ἐπενδύσεις κατά παρέκκλιση τοῦ τοπικοῦ χωροταξικοῦ σχεδιασμοῦ καί τῆς φέρουσας ἱκανότητας.
-Ἂμεση ἐπαναφορά τῶν μειωμένων συντελεστῶν ΦΠΑ, σύμφωνα μέ τίς ἀποφάσεις τῆς Ε.Ε.(Κάποια ἀπό τά ὂνειρά μας)
Δέν μᾶς ἀπομένει παρά μιά ἀλλαγή στάσης πολιτικῆς, πού θά μεταφραστεῖ σέ μιά στιβαρή κουλτούρα ἀσφαλείας καί σέ μιά ριζική άναδιοργάνωση, πολιτική καί κοινωνική. Δέν μᾶς φταίει κανένας γιά τήν ἀδιαφορία μας.
Ἀκαταμάχητο Φθινόπωρο σέ ὃλους.
Γιῶργος Δημόπουλος, ὑποψήφιος περιφερεικός σύμβουλος, «Ἀνοιχτῶν Ὀριζόντων» στήν Τῆνο.