Ξημερώματα της 10 Απριλίου 2024, τρία κοριτσάκια, της ίδιας οικογένειας, ηλικίας 5, 7 και 10 ετών, ανασύρθηκαν νεκρά, μετά τη βύθιση φουσκωτού σκάφους, έξω από τη Χίο. Σώθηκαν 14 άτομα, εκ των οποίων η μητέρα τους και τα άλλα δύο παιδιά της. Κάποια ΜΜΕ ανέφεραν ότι η οικογένεια ήταν μετανάστες αφγανικής καταγωγής, ελάχιστα τους χαρακτήρισαν «πρόσφυγες», παρόλο που όλοι γνωρίζουμε ότι τη χώρα τους ελέγχουν οι Ταλιμπάν. Την ίδια μέρα οδηγήθηκαν στη Λαμπεντούζα της Ιταλίας οι επιζώντες από ένα ναυάγιο προσφύγων έξω από τη Μάλτα, με 8 νεκρούς και μερικές δεκάδες άλλους, που επέζησαν από άλλο ταξίδι, που ξεκίνησε από την Αφρική…
Ενώ συμβαίνουν αυτά τα τραγικά γεγονότα η Ε.Ε. «πανηγυρίζει» ότι υπήρξε συμφωνία των χωρών – μελών, μετά από 10 χρόνια προσπαθειών(!), για την παράνομη μετανάστευση. Συμφωνήθηκε ότι θα υπάρχει «αλληλεγγύη» και ίση κατανομή, δηλ., οι χώρες του Βορρά θα δέχονται ένα ποσοστό από τους παράνομους μετανάστες που φθάνουν στη Νότια Ευρώπη ή θα δίνουν χρήματα (για να μη…μολύνονται από τον μεταναστευτικό ιό). Φυσικά η Ουγγαρία και η Πολωνία δήλωσαν ότι θα αρνηθούν να δεχθούν μετανάστες στα εδάφη τους. Δεν προκύπτει κάποια ιδιαίτερη αλλαγή από ότι ήδη ισχύει!
Τις ίδιες μέρες, 8 ως 11/4/24, στο Grado, στα σύνορα Ιταλίας – Σλοβενίας, διεξήχθη το 44ο Εθνικό Συνέδριο της Ιταλικής Κάριτας με θέμα «Σύνορα: Ζώνες επαφής και όχι διαχωρισμού», με 613 συμμετέχοντες – στελέχη των 182 Επισκοπικών Κάριτας και προσκεκλημένους, ανάμεσά τους την Πρόεδρο της Κάριτας Ελλάς, Στέλλα Φωσκόλου. Εκεί άνθρωποι, ας μου επιτραπεί η έκφραση, πολύ πιο πραγματιστές και γνώστες της προσφυγικής κατάστασης, εξέτασαν όλες τις πτυχές του ζητήματος, η δε Ελληνίδα Πρόεδρος συμμετείχε σε πάνελ με θέμα «Η συμβολή της Κάριτας για μια Ευρώπη χωρίς σύνορα», μαζί με εκπροσώπους των Κάριτας Σλοβενίας, Ισπανίας και Ιταλίας.
Το δυστύχημα της Χίου οδήγησε τα ΜΜΕ που κάλυπταν το Συνέδριο να ζητήσουν τη γνώμη της Στέλλας Φωσκόλου, η οποία ανέφερε «Δυστυχώς αυτές οι τραγωδίες συμβαίνουν πολύ συχνά, εδώ και χρόνια και δεν τις ξέρουμε όλες… Συναντάμε πολλούς γονείς που έχουν χάσει τα παιδιά τους. Είναι καταστροφή, όπως και όταν χάνεται οποιοδήποτε μέλος οικογένειας. Η Κάριτας Ελλάς έχει παρουσία στη Λέσβο, με κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, νηπιαγωγούς. Υπήρχαν υποδομές για 300 περίπου άτομα αλλά συχνά οι πρόσφυγες έφθασαν τις 3.000. Όταν κάηκε το παλιό στρατόπεδο, η Κυβέρνηση έφτιαξε άλλο, στη μέση ενός δάσους έξω από την πόλη, όμως ο δρόμος είναι πολύ επικίνδυνος, δε χωρούν 2 αυτοκίνητα… Υπάρχουν αξιοπρεπή κοντέινερ, με τρεχούμενο νερό και WiFi, αλλά δε φθάνουν για όλους. Κάποιοι κατασκηνώνουν όπου μπορούν. Απαιτούνται 2-3 εβδομάδες για να ετοιμασθούν έγγραφα διεθνούς προστασίας, αλλά συχνά οι πρόσφυγες έχουν ήδη φύγει για την Αθήνα. Όσο για την ευρωπαϊκή συμφωνία για το Μεταναστευτικό, θα έλεγα ότι η έγκριση είναι εύκολη αλλά όχι η εφαρμογή. Τα ευρωπαϊκά κράτη «νίπτουν τας χείρας τους», το ενδιαφέρον τους είναι η οικονομία και όχι η υπεράσπιση του ανθρώπου. Γι` αυτό υπάρχει ακόμα πείνα στον κόσμο … ».
Ο Πρόεδρος της Ιταλικής Κάριτας ντον Marco Pagnello σχολίασε επίσης με κριτικό τρόπο τη νέα συμφωνία: «Δεν αρκεί να πληρώνεις τα κράτη για να δείξουν αλληλεγγύη» και συνέχισε λέγοντας ότι σε μια Ευρώπη που έχει ανάγκη εργατικών χεριών και σε χώρες με λίγες γεννήσεις όπως η Ιταλία (και η Ελλάδα), η ανανέωση του πληθυσμού απαιτεί κίνητρα για να έρχονται μετανάστες και να ενσωματώνονται, ουσιαστικά, όσοι ήδη ζουν σε αυτήν.
Οι δηλώσεις από το ιταλικό καθολικό Πρακτορείο Ειδήσεων SIR
Η φωτογραφία από την, προ 5μήνου, επίσκεψη του Νούντσιου και εκπροσώπων της Κάριτας Ελλάς σε προσφυγικές δομές στη Λέσβο
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
Μέλος Συνοδικής Επιτροπής ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ