Γράφει ο Κώστας Δανούσης.
Τους συναντάμε στα «Αργοναυτικά» του Απολλώνιου του Ροδίου. Εκεί βρισκόταν ο Απόλλωνας, όταν μέσα στη νύχτα, άκουσε την παράκληση του Ιάσωνα να βοηθήσει την «Αργώ» που βασανιζόταν από τη σφοδρή θύελλα. Ο θεός του Φωτός έριξε το βέλος του, φωτίστηκε η θάλασσα και «ανεφάνη» η Ανάφη, καταφύγιο των θαλασσοδαρμένων Αργοναυτών.
Το απόσπασμα αυτό παραπλάνησε τους λογίους όλων των εποχών για τον εντοπισμό της θέσης τους. Και, όμως, ο Ψευδο-Σκύλαξ στον «Περίπλου» του (5ος αι. π.Χ.), μας δίνει την ακριβή θέση τους στο Αιγαίο –μακριά βέβαια από την Ανάφη- και τον ρόλο τους στη ναυσιπλοΐα της αρχαιότητας. Οι Μελάντιοι σκόπελοι είναι βράχοι στο «Διάφραγμα», στην αλυσίδα των νησιών, που χωρίζουν το Αιγαίο στα δύο (Κάρυστος -΄Ανδρος –Τήνος – Ρήνεια –-Μύκονος – Μελάντιοι σκόπελοι – Ικαρία – Σάμος – Μίλητος).
Οι Μελάντιοι σκόπελοι είναι πάνω στον δρόμο από τη Μύκονο προς την Ικαριά. Πρόκειται για δυο βράχους που αποτελούν ελπίδα και ενίοτε καταφύγιο (σταβέντο) για εκείνους που διασχίζουν το συνήθως ταραγμένο Ικάριο πέλαγος. Τα 30 και κάτι μίλια που χωρίζουν τον κάβο Αρμενιστή της Μυκόνου έως τον κάβο Πάπα της Ικαριάς θα ήταν δυσβάστακτα χωρίς την ύπαρξη των Μελαντίων σκοπέλων της αρχαιότητας (σήμερα Μπούβαις ή Βοδια).
Ανάλογο ρόλο με τους Μελάντιους σκόπελους παίζουν συχνά και τα «Χταπόδια» της Μυκόνου. Την κρίσιμη αυτή περιοχή διαφεντεύουν σήμερα οι φάροι Πάπας, Αρμενιστής και Τσικνιάς.
