Στα Δυο Χωριά η συνύπαρξη των κατοίκων με τα καταστήματα γίνεται όλο και
πιο δύσκολη και τούτο καταγράφεται με τα συνεχή τηλεφωνήματα στο
αστυνομικό τμήμα και με τις επισκέψεις στα γραφεία της δημοτικής αρχής.
Ως κάτοικος που δεν μπορεί να κοιμηθεί επειδή η μουσική είναι στη
διαπασών μετά τα μεσάνυχτα, με γλέντια και ζωντανή ορχήστρα, θα ήθελα να
βρεθεί μια λύση ώστε όλοι να είμαστε ικανοποιημένοι. Τα μαγαζιά να
δουλέψουν, αλλά να δουλέψουν χωρίς να διαταράσσουν την ησυχία όσων ζούμε
στο χωριό το καλοκαίρι ή μόνιμα.
Δεν θα αναφερθώ στο σύνολο των προβλημάτων που δημιουργείται από τον
υπερτουρισμό στο χωριό μας. Δεν βρίσκουμε χώρο να σταθμεύσουμε, κόβεται
το νερό, δημιουργούνται βουνά απορριμμάτων γύρω από τους κάδους που δεν
επαρκούν. Θα μιλήσω μόνο για την ηχορύπανση επειδή αυτό μπορεί να λυθεί
με μια απόφαση. Με την επιβολή του νόμου. Δεν χρειάζονται ούτε στρατιές
δημοτικών υπαλλήλων ούτε κατασκευή υποδομών. Αρκεί οι δημοτικές αρχές
και η αστυνομία να ακούσουν τις διαμαρτυρίες των κατοίκων, οι οποίοι
ζητούν το αυτονόητο. Τη λειτουργία των καφενείων και των εστιατορίων,
όπως ορίζει ο νόμος και επιτάσσουν οι συνθήκες.
Όχι άλλα γλέντια με ηχοσυστήματα, όχι άλλα πανηγύρια που γίνονται από
ένα μαγαζί για τους πελάτες του ενοχλώντας όλο τον υπόλοιπο πληθυσμό. Οι
πελάτες που έρχονται στο νησί για λίγες μέρες θέλουν να ξεφαντώσουν και
τούτο είναι κατανοητό. Δεν μπορούν όμως να ξεφαντώνουν με μουσική στη
διαπασών, πριν και μετά τα μεσάνυχτα σε μια πλατεία που περιτριγυρίζεται
από σπίτια. Δεν μπορούμε να σταθούμε στις αυλές μας από τη φασαρία και
αναγκαζόμαστε να μπαίνουμε στα σπίτια μας, όπου ακόμα και με κλειστά
παράθυρα η μουσική καταφέρνει να μας κρατά άυπνους. Δεν είναι το
πανηγύρι της μιας φοράς, όπου όλοι οι κάτοικοι συμμετέχουμε, δηλαδή η
δική μας «Γιορτή της Ρίγανης» που οργανώνει ο Σύλλογος του χωριού μας
«Το Γλυστέρνι». Αυτό το πανηγύρι του συλλόγου γίνεται για να
συγκεντρώνονται πόροι και να γίνονται έργα στο χωριό. Αυτό γίνεται μια
φορά το καλοκαίρι, συμμετέχουμε όλοι, ξενυχτάμε όλοι και από την
είσπραξη γίνεται το άσπρισμα, ο καθαρισμός, η αναβάθμιση του δημόσιου
χώρου.
Οι κάτοικοι στα Δυο Χωριά δεν θέλουμε να κλείσουν τα καφενεία και τα
εστιατόρια. Ζητάμε τα νόμιμα και τα λογικά μια αρμονικής συμβίωσης.
Ζητάμε επίσης απαντήσεις σε εύλογα ερωτήματα. Γιατί, παρά τα
τηλεφωνήματα στην αστυνομία από δεκάδες κατοίκους, δεν υπάρχουν
συνέπειες που να επιλύουν το πρόβλημα και η όχληση συνεχίζεται ένα ακόμα
καλοκαίρι από ένα συγκεκριμένο μαγαζί; Ποιος δίνει τις άδειες για αυτά
τα γλέντια με ηχεία σε εξωτερικό χώρο;
Μαρία-Χριστίνα Κέζα, δικηγόρος
Δυο Χωριά