Του πρωτοπρεσβυτέρου Νικολάου Δαλαγιώργου
O Αύγουστος είναι η περίοδος εκείνη της πνευματικής ανατάσεως, της ευκαιρίας συμφιλιώσεώς μας με τον Θεό διά της Αγίας Μητρός Αυτού, Θεοτόκου Μαρίας, η οποία εκτός από την αγάπη και αγαθότητά της που δείχνει καθημερινά προς όλους εμάς, έχει άπειρες δυνατότητες τις οποίες χρησιμοποιεί για να μας ευεργετεί καθημερινώς. Γιατί όμως έχει «τό δύνασθαι»; Μας το εξηγεί ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο έργο του «Ἐορτοδρόμιο». Ο ειρμός της ενάτης ωδής του Κανόνα της εορτής της Πεντηκοστής αναφέρει τα εξής: «Μὴ τῆς φθορᾶς διαπείρᾳ κυοφορήσασᾳ, καὶ παντεχνήμονι Λόγῳ σάρκα δανείσασα» (δηλαδή Παρθένε Θεοτόκε, που κυοφόρησες χωρίς να δοκιμάσει φθορά η παρθενία σου και δάνεισες σάρκα στον Λόγο του Θεού, τον δημιουργό των απάντων). Ερμηνεύοντας το τροπάριο ο άγιος αναφέρεται στο δάνειο της Θεοτόκου στον Υιό της που τον έκαμε χρεώστη στους ατελείωτους αιώνες.
Λέγει ο άγιος: «Τί δὲ ἐκ τούτου συμπαιραίνομεν; Ὅτι ἐπειδὴ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι χρεώστης εἰς τὴν Μητέρα του, πρῶτον μὲν χρεωστικῶς ἒπρεπε νὰ δοξάσῃ αὐτὴν μὲ ὃλας τὰς θεοπρεπεῖς δόξας καὶ τιμάς, μὲ ὃσας δὲν ἐδόξασε ποτὲ ἂλλον κτίσμα. Δεύτερον δὲ χρεωστικῶς πρέπει νὰ εἰσακούῃ τὰς ἱκεσίας καὶ αἰτήσεις ὃπου τῷ (τις οποίες) προσφέρει ἡ Μήτηρ του…» . Γι’ αυτό και η Υπεραγία Θεοτόκος, ως αγία αγίων που είναι, θαυματουργεί περισσότερο από κάθε άγιο. Και όχι μόνο αυτό. Όλα τα πνευματικά χαρίσματα μεταδίδονται δια μέσου αυτής και στους αγγέλους και στους ανθρώπους, έχοντας «τὰ δευτερεῖα τῆς Τριάδος», γιατί είναι «ἀνωτέρα τῶν Χερουβὶμ καὶ ἐνδοξοτέρα ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ». Και επειδή έχει τα «δευτερεῖα τῆς Τριάδος», ότι θέλει το μπορεί, όπως λέει στο «Θεοτοκάριο» ένας ύμνος για την Παναγία μας, «ἒχεις τὸ δύνασθαι τοῦ θέλειν ἰσοτάλαντον», δηλαδή μπορείς όσα θέλεις. Είναι λοιπόν στην δική μας διάθεση, στην δική μας ελεύθερη απόφαση, να «πλησθούμε» ή να αποστραφούμε τα πνευματικά χαρίσματα της Παναγίας Μήτέρας μας. Πολλοί είναι αυτοί που θα παρακαλέσουν την Παναγία να απαλύνει τον πόνο τους, να τους θεραπεύσει, να κάνει το θαύμα της. Τι είναι όμως το θαύμα; Η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί ένα καλύτερο όρο για να εκφράσει το θαύμα, τον όρο «σημείον». Το σημείο φανερώνει, δείχνει κάποιον. Φανερώνει τον Θεό. Το θαύμα είναι καλό, όχι γιατί θεραπεύεται κάποιος, αλλά γιατί απλώς φανερώνει τον Θεό στους ανθρώπους, που είναι και το σπουδαιότερο. Δυστυχώς όμως εμείς συνήθως κοιτάζουμε το πρώτο, την θεραπεία, που είναι μικρό, και όχι την φανέρωση της δόξας του Θεού, που είναι το μεγαλύτερο.
Αυτήν λοιπόν την προσωπική εμπειρία της παρουσίας του Θεού στην ζωή μας πρέπει να προσπαθήσουμε και αυτήν την πνευματική περίοδο του Δεκαπενταυγούστου να βιώσουμε, ώστε να στηριχθούμε πνευματικά, έχοντας μπροστά μας και κάτω από τον Σταυρό του Κυρίου μας Την Πάνσεπτον Εικόνα της Θεομήτορος, στο Ιερό Προσκύνημα της Ευαγγελιστρίας Τήνου και ως προσκυνητές να αφήσουμε “πάσαν την ζωήν ημών”, στην Μητέρα όλου του κόσμου.
Είναι συγκινητικά τα όσα αναφέρει ο Ηλίας Μηνιάτης για την προστασία της Θεοτόκου στους πιστούς:
«Ορφανοί που στερηθήκατε τους γονείς σας. Γονείς που στερηθήκατε τα παιδιά σας, σύζυγοι που στερηθήκατε τους συζύγους σας, ξένοι που πονάτε, θλιμμένοι, σκλαβωμένοι, αμαρτωλοί, μη λυπείσθε. Εσείς έχετε μητέρα, την Μητέρα του Θεού. Μητέρα που σας κυβερνά στην ορφάνια σας, που σας δίδει στις θλίψεις την παρηγοριά, στα πάθη την θεραπεία, στις αμαρτίες την συγχώρηση. Μη λυπάσθε, εσείς έχετε μητέρα, την Μητέρα του πόνου, την Μητέρα του Θεού. Χριστιανοί, μικροί και μεγάλοι, ιερείς, λαϊκοί, νέοι, γέροντες, άνδρες, γυναίκες, πληγωμένοι, όσοι λατρεύετε τον Εσταυρωμένο Υιόν της, την Παρθένον να επικαλείσθε. Δια να απαλύνει ο πόνος σας και να σηκώνετε έτσι τον σταυρό σας, τον πόνο, την θλίψη σας».
Καλό κι ευλογημένο Προσκύνημα!
