Α΄ ΕΛΜΕ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
Διακήρυξη για την απεργία της 15ης Φλεβάρη.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Η πόρτα χτυπά όπως στο παραμύθι. Απέξω είναι ο – με γλυκιά φωνή- «εχθρός». Είναι αυτός που στέλνει το ΥΠΑΙΘ, επισπεύδοντας με δελτίο τύπου στις 19/1/23 τη διαδικασία της αξιολόγησης. Το παραμύθι μας έχει τίτλο:
Οι επιθεωρητές ξανάρχονται!
Αλήθεια όμως…
Θέλει άραγε το Υπουργείο να αξιολογήσει το υποστελεχωμένο και με χιλιάδες αναπληρωτές σχολείο;
Μήπως θέλει να αξιολογήσει τα ασυντήρητα κτήρια που πέφτουν οι σοβάδες τους, που πλημμυρίζουν, που είναι παγωμένα και αφιλόξενα και κλείνουν με κάθε ασυνήθιστη κακοκαιρία;
Μήπως θέλει να κάνει αυτοκριτική για τα αναχρονιστικά σχολικά εγχειρίδια και για τα ανεδαφικά αναλυτικά προγράμματα;
Μήπως στέλνει τον ‘’άνθρωπό του’’ για να δει τα πολυπληθή τμήματα και τα πολλά προβλήματα που κουβαλάνε τα παιδιά μας, ως αποτυπώματα μιας δύσκολης οικογενειακής πραγματικότητας και μιας χειμαζόμενης κοινωνίας;
Μήπως θέλει, άραγε, να δει πώς καταφέρνουμε και επιβιώνουμε με τον πενιχρό μισθό μας;
Μήπως θέλει άραγε να μάθει πώς επιβιώνει ένας νεοδιόριστος εκπαιδευτικός με 737 ευρώ αρχικό μισθό ή ένας αναπληρωτής με 800 ευρώ σε έναν από τους τουριστικούς παραδείσους της Ελλάδας, με νοίκι 400 και 500 ευρώ;
Τίποτα από όλα αυτά, συνάδελφοι. Θέλουν μόνο να προχωρήσουν στην ατομική αξιολόγηση. Κομμάτι, κομμάτι…Γιατί; Για να ξηλώσουν κομμάτι κομμάτι το δημόσιο σχολείο, κομμάτι κομμάτι την παιδαγωγική μας ελευθερία, την δημιουργικότητά μας, την ζωντάνια, τη μαχητικότητα και την εργασιακή μας αξιοπρέπεια.
Ø Στοχεύουν πρώτα στους πιο ευάλωτους από μας, τους νεοδιόριστους. Τους κρατούν ομήρους. Θέλουν να τους αξιολογήσουν για να τους μονιμοποιήσουν ή για να τους αφήσουν δόκιμους…
Ø Μετά θα έρθει η σειρά όσων θα υποδεικνύουν οι ιεραρχικά ανώτεροι. Εκεί να δεις το ‘’εγώ συναλλάσσομαι, εσύ συναλλάσσεσαι, αυτός συναλλάσσεται… ‘’ του ποιητή, αν είσαι καλό παιδί.
Ø Τελευταίοι οι παλαιότεροι…
Ø Μη ικανοποιητική αξιολόγηση για 2η ή 3η φορά; Την απάντηση την έχει ο δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας….
Ø Θα μας αξιολογήσουν- συν τοις άλλοις- μέσα από μια 45λεπτη παράσταση, σε ένα αλλοιωμένο από την παρουσία του τρίτου προσώπου, παιδαγωγικό κλίμα.
Ø Θα μας διαχωρίσουν και θα σπείρουν ανάμεσά μας τον ανταγωνισμό και την ανθρωποφαγία.
Ø Θέλουν να πετύχουν την καθυπόταξή μας, να μας στερήσουν το απρόοπτο, τον αυθορμητισμό, τη χαρά, τον αυτοσχεδιασμό, τη παιδαγωγική σχέση που έχουμε με τους/τις μαθητές/τριες μας.
Ø Θέλουν να ποδηγετήσουν την ψυχή μας…
Όμως συνάδελφοι ας αναρωτηθούμε πάλι…
- Μπορεί να μπει η δουλεια μας σε κουτάκια;
- Μπορεί να μετρηθεί και να αξιολογηθεί το διδακτικό μας έργο με ποιοτικούς και ποσοτικούς δείκτες;
- Είναι μετρήσιμα μεγέθη η διαχείριση της σχολικής τάξης, το παιδαγωγικό κλίμα, η σχέση μας με τους μαθητές μας και τους συναδέλφους μας…
- Μα πώς μπορεί να μετρηθεί το άγχος, το γέλιο, ο ενθουσιασμός, η χαρά, η λύπη, το κλάμα, η αυθόρμητη φύση της εκπαιδευτικής πράξης, η αυθόρμητη φύση της σχέσης μας με τους μαθητές μας, με τους φόβους και τις αγωνίες τους…
Συνάδελφοι, με τη στάση μας:
• Αξιολογούμαστε καθημερινά από εκατοντάδες μάτια, από τους μαθητές μας, τους γονείς τους, από ολόκληρη την κοινωνία…
• Λέμε ότι ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΚΑΝΟΙ/ΕΣ – ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ/ΕΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΑΣΚΑΛΟΙ/ΕΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΡΘΙΟΙ/ΕΣ.
• Λέμε ότι το έργο που κάνουμε δεν μπαίνει σε κουτάκια, δεν ταιριάζει με τους δείκτες τους.
• Λέμε ότι ο μόνος δείκτης που υπάρχει για μας είναι το πλάσιμο ανθρώπων που αμφισβητούν, που αντιστέκονται, που ονειρεύονται μια καλύτερη κοινωνία με ψωμί για όλους, μόρφωση, δουλειά, ελευθερία και πολιτισμό.
ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ:
• Την ύπουλη, μεθοδευμένη και καταστροφική παρέμβασή τους που θέλει να κάνει το έργο μας τεχνικό μέγεθος και «ντοκουμέντο».
• Αρνούμαστε την αξιολόγηση που πάει χέρι-χέρι με το σχολείο της αγοράς και των χορηγών.
• Αρνούμαστε την αξιολόγηση που με μαθηματική ακρίβεια θα φέρει, λίγο παρακάτω, απολύσεις, παραιτήσεις και διάλυση της δημόσιας εκπ/σης όπως δείχνει και η διεθνής πραγματικότητα.
• Αρνούμαστε να ανοίξουμε την πόρτα του παραμυθιού.
Συνάδελφοι
• Σήμερα δίνουμε μάθημα και το δίνουμε όλοι/ες μαζί
ΕΝΩΜΕΝΟΙ/ΕΣ. Μόνο έτσι δεν θα κοπούμε… Οι ατομικές λύσεις δεν ήταν ποτέ λύσεις στο πρόβλημα…
•Και σήμερα και αύριο και πάντα και για πάντα ο αγώνας είναι για μας, είναι για τους καλλιτέχνες, για τους αρχαιολόγους και τους υγειονομικούς, είναι για κάθε χειμαζόμενο άνθρωπο από τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, αλλά κυρίως είναι για τα παιδιά μας και για τα παιδιά των παιδιών μας και για τα παιδιά των παιδιών των παιδιών μας, όπως λέει και ο ποιητής.
ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
| Για το Διοικητικό Συμβούλιο | |
| Ο Πρόεδρος Δημήτρης Παπαδημητρίου | Ο Γενικός Γραμματέας Κώστας Ραμπαλάκος |