Χθες στο χωριό μας, μάς πλημμύρισε κάτι που δεν περιγράφεται εύκολα: μια βαθιά αγάπη και μια ζεστασιά που άγγιξε την καρδιά μας.
Ο Σύλλογος Απανταχού Τριανταριτών πέρασε από σπίτι σε σπίτι με τα κάλαντα και, μαζί με τις φωνές και τις ευχές, ξύπνησε κάτι βαθιά γνώριμο. Πόρτες που άνοιξαν, χαμόγελα που ήρθαν αυθόρμητα, μάτια που έλαμψαν, μια γιορτινή ατμόσφαιρα που έκανε τον Τριαντάρο να μοιάζει ακόμη πιο «σπίτι».
Γιατί τα κάλαντα δεν είναι μόνο τραγούδι. Είναι ένας τρόπος να πεις «σε θυμάμαι», «είμαι εδώ», «δεν είσαι μόνος». Είναι εκείνη η ήσυχη, ανθρώπινη έγνοια που κρατάει μια κοινότητα δεμένη – ακόμα κι όταν είμαστε σκορπισμένοι σε πολλά μέρη.
Ευχαριστούμε από καρδιάς όσους μας υποδέχτηκαν, όσους χαμογέλασαν, όσους άφησαν μια καλή κουβέντα στην πόρτα τους. Χθες στον Τριαντάρο είχαμε γιορτή. Και μας θύμισε πως όσο υπάρχει αγάπη, υπάρχει πάντα τρόπος να ξαναβρισκόμαστε.
Καλές γιορτές σε κάθε σπίτι, με υγεία, αγάπη και ανθρώπινη ζεστασιά. Και για το νέο έτος ευχόμαστε υγεία, γαλήνη και φως σε όλους – να μας κρατά πάντα κοντά, με περισσότερες στιγμές «μαζί», περισσότερη αγάπη και λιγότερα που αφήνουμε για «κάποια στιγμή».
