Την σημερινή Μουνταδιανή Ιστορία που βάζουμε στην κατηγορία “Τήνος πίσω στο Χρόνο” την αλιεύσαμε από το γκρουπ του Μουντάδου στο Facebook από το προφίλ του Ηλία Σιγάλα.
Μια φορά που ο Μανώλης κι’ η Μαρία θυμηθήκανε να πάνε στην Αθήνα, αφήσανε τα ζωντανά, κότες περιστέρια και πουλιά, πρόβατα και κατσικάκια τα μικρά τους τα αρνάκια. Μα το γάιδαρο στη χώρα τον φέρανε που ήταν πιο κοντά εφημερίδες, περιοδικά, στη μελέτη ήταν μαθημένος και ξεφτέρι καμωμένος, θα τον πρόσεχε ο Πέτρος ως συνήθως.
Στο οικόπεδο ο Μανώλης τον αφήνει και ο Πέτρος πάει το βράδυ να τον πάρει, μα μεγάλη συμφορά ο γάιδαρος δεν είναι πουθενά. Ψάχνει εδώ, ψάχνει εκεί, μα ο γάιδαρος έχει εξαφανιστεί. Κι΄ αρχίζει τα ψαξίματα και τρέχει πέρα δώθε κι ο γάιδαρος δε βρίσκεται δεν είναι πουθενά. Κάθε μέρα η ώρα οκτώ ο Πέτρος πηγαίνει στο χωριό˚ βουνά λαγκάδια έχει ψάξει όλες τις εκκλησιές τις έχει τάξει˚ να βρεθεί το γαϊδούρι ζωντανό να το παραδώσει στο αφεντικό. Μα για να μην ανησυχεί ο θείος ο Μανώλης δεν του αναφέρει τίποτα όταν τηλεφωνεί.
Περνούν οι μέρες κι’ έρχονται η μια πίσω απ’ την άλλη κι’ ο Μανώλης πρόκειται στην Τήνο πιά να ‘ρθει. Ημέρες πέρασαν επτά και παίρνει την απόφαση, του λέει στα κοφτά. Ο γάιδαρος το έσκασε χαθήκανε τα ίχνη, μα ο Μανώλης απαντά: Μη σε στενοχωρεί, όπου κι αν έχει πάει στο σπίτι θε να ‘ρθει. Την άλλη ημέρα ήτανε απόγευμα. Θαρρώ ο Μάρκος και ο Σωτήρης στο κάμπο βρισκότανε, στην μάνδρα την απόμερη περνούσαν τα παιδιά, μια κότα εκεί κακάριζε έκανε σαματά.
Και σκύβουν μέσα για να δουν, τι έπαθε η κότα και αντικρύζουν δύο αυτιά γαϊδάρου τεντωτά. Και σκύβουνε καλλίτερα και τότε τι κοιτούν το δύστυχο το γάιδαρο, δεμένο απ’ το λαιμό να περιμένει. Όρθιος ημέρες εκεί οκτώ. Κι η απορία λύθηκε, το αίνιγμα ευρέθη πια ο δύστυχος ο γάιδαρος στην μάνδρα εκεί εδέθη.
Σαν γύρισε ο θείος ο Μανώλης με τη θεία τη Μαρία από την Αθήνα μας είπαν πέρασαν ωραία φίνα. Και συγχρόνως ο Μανώλης εξηγεί, την τελευταία τη στιγμή πριν φύγει από το νησί, σκέφτηκε κι αποφάσισε το γάιδαρο να ασφαλίσει και στη μάνδρα την ξεχασμένη από χρόνια κλειδωμένη να πάει να το δέσει, χωρίς να πει σε κανέναν λέξη.
Έτσι έμεινε ο γάιδαρος εκεί μέρες οκτώ δεμένος, διψασμένος, πεινασμένος για να δείξη ακόμη μία φορά την μεγάλη υπομονή που έχουν οι γαϊδάροι οι φτωχοί.
Μαρία Περιβολαράκη 20-7-1991