Έφυγε από τη ζωή η Κατερίνα μας. Η γυναίκα που δεν τάιζε μόνο στόματα, αλλά ζέσταινε ψυχές. Η Κατερίνα της Τήνου, η μαγείρισσα της προσφοράς, της αγάπης, της αξιοπρέπειας. Εκείνη που με ένα τσουκάλι και μια καρδιά μεγαλύτερη από την κουζίνα της, κράτησε όρθιους ανθρώπους που η κοινωνία συχνά ξεχνά.
Δεν είχε φανφάρες, ούτε φώτα. Είχε μόνο μια ανοιχτή πόρτα, ένα πιάτο ζεστό φαγητό, κι ένα χαμόγελο που έλεγε «εδώ είσαι άνθρωπος». Η «Κοινωνική Κουζίνα της Τήνου» ήταν έργο ζωής, και η Κατερίνα το θεμέλιό της. Δούλευε αθόρυβα αλλά σταθερά, με πείσμα, τρυφερότητα και πίστη στον άνθρωπο. Δεν ζητούσε τίποτα, μα έδινε τα πάντα.
Η απώλειά της δεν είναι μόνο προσωπική για όσους τη γνώρισαν. Είναι απώλεια για όλο το νησί. Για κάθε άνθρωπο που αισθάνθηκε την αλληλεγγύη της, για κάθε παιδί που έμαθε τι σημαίνει ανθρωπιά βλέποντάς τη να μαγειρεύει με αγάπη και να προσφέρει χωρίς διακρίσεις.
Αντίο, Κατερίνα μας.
Αφήνεις πίσω σου μια κατσαρόλα γεμάτη αγάπη — όχι από αυτές που αδειάζουν,
αλλά από εκείνες που γεμίζουν ξανά και ξανά, με φροντίδα, με ανθρωπιά, με ελπίδα.
Το έργο σου δεν τελειώνει εδώ. Ο σπόρος που φύτεψες έχει ήδη ριζώσει
στις καρδιές όσων σε γνώρισαν, και θα συνεχίσει να καρπίζει
σε κάθε χέρι που προσφέρει, σε κάθε τραπέζι που στήνεται με αγάπη.
Καλό σου ταξίδι. Και σ’ ευχαριστούμε — για όλα.
Μια Μικρή Ανάμνηση
