Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΚΕ
ΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΕΣ ΙΗΣΟΥΙΤΕΣ
ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΛΕΖΙΟ, ΜΙΧΑΛΗ ΡΟΥΣΣΟ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ ΦΡΕΡΗ
ΣΤΟΝ Ι.Ν. ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
ΣΤΟ ΕΞΩΜΒΟΥΡΓΟ
Την εορτή του Αγίου Αντωνίου, πατέρα του μοναχισμού επέλεξε η εκκλησία της Τήνου και η επιτροπή του προσκυνήματος της Ιεράς Καρδίας, να προσευχηθούν για τους πρόσφατα αποθανόντες ιερομόναχους Ιησουΐτες πατέρες Δημήτρη (Τάκη) Δαλέζιο, Μιχάλη Ρούσσο και Σεβαστιανό (Σάββα) Φρέρη.
Στον ναό της Ιεράς Καρδίας του Ιησού στο Ξώμπουργο, που αποδείχτηκε μικρός όσο αφορά την χωρητικότητα, νωρίς το απόγευμα στις 17 Ιανουαρίου, όπως είχε ανακοινωθεί, τελέστηκε αρχιερατικό συλλείτουργο από τον σεβασμιότατο π. Ιωσήφ με συλλειτουργούς τους πατέρες Φραγκίσκο Βιδάλη, Ιωσήφ Ρόσι, Γιώργο Παλαμάρη και Μάρκο Βιδάλη, κατά το οποίο μνημονεύτηκαν οι κοιμηθέντες πατέρες Ιησουΐτες και όλο το εκκλησίασμα προσευχήθηκε για την αιώνια ανάπαυσή τους εν σκηναίς δικαίων.
Ο σεβ/τος π. Ιωσήφ στον διδακτικότατο λόγο του, με σαφήνεια συνέδεσε την εορτή και την ζωή του Αγίου Αντωνίου με τον μοναχισμό, το τάγμα των ιησουιτών και την ζωή και προσφορά των μεταστάντων πατέρων, λέγοντας τα εξής: [εδώ]
Στο αρμόνιο συνόδευσε την θεία Λειτουργία ο κ. Χρήστος Φιοράντης ενώ η καλλίφωνος αδελφή Μαρία έψαλε τις δεήσεις.
Πριν την λήξη της θείας Λειτουργίας ο π. Φραγκίσκος ανέγνωσε το παρακάτω μήνυμα του πατέρα Πιέρ Σελαμπιέρ ηγουμένου των Ιησουιτών της Ελλάδος. [εδώ]
Ακολούθησε η ανάγνωση από τον κ. Μάνθο Βίλλα του παρακάτω βιογραφικού κειμένου των τριών πατέρων που συνέγραψε ο δικηγόρος Δημήτρης Λεβαντής, ο οποίος συνεργάστηκε για πάρα πολλά χρόνια μαζί τους.
«ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ: Οι αείμνηστοι πλέον πατέρες, που κοιμήθηκαν πρόσφατα, υπήρξαν και οι τρεις «τέκνα της Σύρου», που υπηρέτησαν κυρίως την Εκκλ. Επαρχία της Αθήνας.
Είναι γεγονός ότι αγάπησαν πολύ και την Τήνο. Ο π. Δημήτρης και ο π. Σάββας υπήρξαν όπως θυμόμαστε, οι τελευταίοι Ιησουΐτες της Μονής των Λουτρών, εφημέριοι σε ενορίες του νησιού μας για 2 δεκαετίες, υπεύθυνοι του προσκυνήματος μας εδώ στο Ξώμπουργο, ενώ ο π. Μιχάλης επισκεπτόταν την Τήνο πολύ συχνά και μάλιστα επιμόνως διοργάνωνε ομιλίες – συζητήσεις όπως στην Κώμη, την Στενή, την Χώρα, εδώ στο Ξώμπουργο, κ.α.
Αυτό που δε τονίσθηκε ιδιαίτερα στα βιογραφικά στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν λόγω του θανάτου τους είναι ότι είχαν μεγάλη επαφή με την καθολική νεολαία όλης της Ελλάδας, τα τελευταία 50 χρόνια. Χάρη και σε αυτούς, αλλά και στον συνάδελφό τους π. Γαβριήλ Μαραγκό που έφυγε το 2022, υπάρχουν ακόμα αρκετοί Έλληνες πιστοί κοντά στην Εκκλησία μας.
Η δική μου γενιά, και γενικά όσοι Καθολικοί είναι κοντά στα 60 έτη, έχουν μεγαλώσει με την παρουσία αυτών των πατέρων στην ΕΚΝΕ και στην ΕΚΦΕ τη δεκαετία του `80, όταν έγιναν πανελλαδικά συνέδρια και φεστιβάλ, δημιουργήθηκαν δεσμοί εμπιστοσύνης με την τοπική Εκκλησία και δεν υπήρξαν σκάνδαλα στο χώρο της νεολαίας που ταλαιπώρησαν άλλες ευρωπαϊκές εκκλησίες.
Αξίζει να τους θυμόμαστε και για τη συμβολή τους στην αξιοπιστία που έχει η καθολική εκκλησία της χώρας μας.
Φυσικά μεγαλώνοντας, ασχολήθηκαν με άλλα ποιμαντικά έργα, μένοντας πάντα κοντά στους πιστούς και προσπαθώντας, ως το τέλος, παρά τα προβλήματα υγείας τους, να είναι χρήσιμοι για την εκκλησία μας.
Λίγα λόγια για τον καθένα :
Ο π. Δημήτρης Δαλέζιος που γεννήθηκε το 1936 και απεβίωσε τον περασμένο Νοέμβρη υπήρξε ο τελευταίος Ιησουίτης που εργάστηκε στην Τήνο. Όλοι μας τον έχουμε γνωρίσει από κοντά, επομένως δεν χρειάζονται πολλά λόγια.
Υπηρέτησε ως εφημέριος σε ενορίες της Τήνου καθώς και της Αθήνας και του Βόλου, και επί χρόνια ως υπεύθυνος του προσκυνήματος της Ιεράς Καρδίας Εξωμβούργου. Να θυμίσω ότι οι παλαιότεροι τον γνωρίσαμε από τη συμβολή του, ως Εκκλησιαστικού Παραστάτη της Νεολαίας της Αθήνας στα Φεστιβάλ Καθολικής Νεολαίας στην Σύρο το 1983 και το 1987 και στο Συνέδριο Καθολικής Νεολαίας στην Τήνο, το 1985.
Ο π. Μιχάλης Ρούσσος που ήταν ένα χρόνο νεότερος από τον π. Δημήτρη γεννήθηκε το 1937 και έφυγε τον Δεκέμβριο του 2024. Ήταν Συριανός αλλά και οικουμενικός! Λάτρευε την Άνω Σύρο, τη φιλοσοφία (που σπούδασε σε Ελλάδα και Γερμανία ), τον συμπατριώτη του Μάρκο Βαμβακάρη, την ΑΕΚ και τους νέους… όλους τους νέους αδιακρίτως.
Τα τελευταία 50 χρόνια δεν πρέπει να υπήρξε Έλληνας ή αλλοδαπός καθολικός νέος που σπούδασε στην Αθήνα και να μην τον είχε ακούσει ή γνωρίσει από κοντά!
Επί δεκαετίες ήταν υπεύθυνος:
- • της φοιτητικής εστίας των Ιησουιτών της Μιχαήλ Βόδα,
- • της Ένωσης Καθολικών Φοιτητών Ελλάδας και
- • της Κίνησης Καθολικών Επιστημόνων και Διανοουμένων Ελλάδας.
Είχε δημιουργήσει ευρύ κύκλο γνωριμιών στο χώρο της επιστήμης και της εκκλησίας. Ταυτόχρονα, -κι εδώ είναι το σημαντικό-, μπορούσε να συζητήσει με τον πιο απλό άνθρωπο και να καταλάβει τα προβλήματά του.
Διατήρησε ως το τέλος επαφές και στήριζε πνευματικά, εκατοντάδες καθολικούς που γνώρισε ως φοιτητές, ενώ ταπεινά, με το ΚΤΕΛ, ως και την παραμονή του θανάτου του, εξυπηρετούσε την Καθολική κοινότητα στα Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας.
Επιτρέψτε μου την διατύπωση «υπήρξε δεύτερος πατέρας για πολλούς από όσους τον γνωρίσαμε» και η απουσία του είναι ήδη αισθητή.
Ο π. Σεβαστιανός Φρέρης ήταν συνομήλικος του π. Μιχάλη, την ιδία χρονιά γεννήθηκαν, το 1937, μαζί έζησαν και με λίγες μέρες διαφορά μαζί έφυγαν για τον Παράδεισο.
Ο π. Σάββας είναι επίσης γνωστός στην Τήνο, από τα χρόνια που έζησε στη Μονή των Λουτρών και υπηρέτησε ως εφημέριος και ως υπεύθυνος του προσκυνήματος της Ιεράς Καρδίας. Είναι σημαντικό ακόμη ότι εκλέχθηκε Πρόεδρος του Συλλόγου των Φίλων του Κέντρου Υγείας Τήνου και ότι πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Συλλόγου των Φίλων του Ι. Ναού του Αγίου Ιωσήφ Λουτρών και ότι αγωνίστηκε για την διάσωσή του από την κατάρρευση.
Στην 60ετή πορεία του υπήρξε ακόμα:
- • Εκκλησιαστικός Παραστάτης της ΕΚΦΕ, τη δεκαετία του `70,
- • Εφημέριος της ενορίας «Ιεράς Καρδίας του Χριστού Σωτήρα» στην Αθήνα,
- • Εφημέριος και πρωτοστάτης της δημιουργίας του ναού «του Αγίου Ιωσήφ» στα ΄Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας,
- • Γραμματέας του Κέντρου Εκδηλώσεων και Ομιλιών,
- • Υπεύθυνος σχεδόν για 50 χρόνια της Βιβλιοθήκης των Ιησουϊτών στην Αθήνα, όπου συγκεντρώθηκαν τα αρχεία αιώνων των 3 Μονών από Σύρο, Τήνο και Αθήνα,
- • Υπεύθυνος έκδοσης (και) των τριών περιοδικών του Τάγματος
- • Εκπρόσωπος της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελληνική Βιβλική Εταιρεία,
- • Συνήγορος του Δεσμού στο Πρωτοβάθμιο Εκκλησιαστικό Δικαστήριο,
- • Συνυπεύθυνος, μαζί με τον π. Μάρκο Φώσκολο, της περιοδικής έκδοσης για την ιστορία της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα Anno Domini,
- • Ιδρυτής του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Επιστημών του Τάγματος του, και
- • συγγραφέας, επιμελητής ή μεταφραστής εκατοντάδων άρθρων και δεκάδων βιβλίων, εκκλησιαστικού ή ιστορικού περιεχομένου.
Θα τους θυμόμαστε όλους, όπως και όλη τη μεταπολεμική γενιά των Συντρόφων τους στο τάγμα των Ιησουιτών, που υπηρέτησαν στην Τήνο και στο Προσκύνημα μας εδώ της Ιεράς Καρδίας του Εξωμβούργου:
- • για την προσφορά τους στην τοπική εκκλησία,
- • για την αγάπη τους για την νεολαία και τον άνθρωπο,
- • για την ευθύτητα γνώμης που διέθεταν,
- • για τον καλό τους χαρακτήρα, και
- • για την ευχαρίστηση με την οποία συνομιλούσες μαζί τους για ποικίλα θέματα…
Ας αναπαύονται εν ειρήνη Κυρίου.» (ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ)
Με την λήξη της θείας Λειτουργίας όλο το εκκλησίασμα πέρασε στην μεγάλη αίθουσα του προσκυνήματος, όπου μέσα σε αδελφικό πνεύμα ο σεβ/τος π. Ιωσήφ ευλόγησε την βασιλόπιτα της νέας χρονιάς, την οποία έκοψε συνεπικουρούμενος από τον πατέρα Ιωσήφ Ρόσι, προϊστάμενο της Επιτροπής και από τα μέλη της. Τραγουδήθηκαν τα παραδοσιακά τηνιακά κάλαντα, προσφέρθηκαν γλυκίσματα και ποτά και ανέχωρησαν όλοι, ευχόμενοι υπέρ της αιωνίας ανάπαυσης των ψυχών των αγαπητών μας πατέρων και υπέρ της καλής νέας χρονιάς που ανέτειλε πριν λίγες μέρες.
μβ