Γράφει η Σοφία Ανδριώτη, αρχαιολόγος, και ενδιαφερόμενη για τα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου της.
Μερικές μέρες πριν, στις 12 Αυγούστου συγκεκριμένα, στο θεατράκι του Κουμάρου, ο χρόνος για λίγο πάγωσε και στη σκηνή του, φτιαγμένη ως παραδεισιακού τοπίου, η εξιστόρηση του έργου της αγγλικής λογοτεχνίας “Ενώχ Άρντεν” του 19ου αιώνα, σύνθεση του Ρίχαρντ Στράους, “ζωντάνεψε” στα μάτια των επισκεπτών.
Η παράσταση που έκανε πρεμιέρα το Σεπτέμβρη του 2022 στον Πειραιά φιλοξενήθηκε εκείνη την Αυγουστιάτικη βραδιά στο φεγγαροφώτιστο θεατράκι του Κουμάρου, με πρωτοβουλία της κ. Μάγιας Τσόκλη, για να εντυπωσιάσει τους θεατές με την ιδιαίτερη σκηνοθετική και καλλιτεχνική του επιμέλεια.
Η σκηνοθεσία του έργου από τον Λευτέρη Γιοβανίδη με πρωταγωνιστές τον αφηγητή Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη και τον πιανίστα Θοδωρή Τζοβανάκη, αναβίωσαν τη μυθοπλαστική ιστορία ενός ναυαγού, του Ενώχ, κάνοντας χρήση των τεχνικών του μελοδράματος, μίας καλλιτεχνικής έκφρασης απούσας ,πια, απ’ τους σύγχρονους καιρούς. Πάντρεψαν αρμονικά την ανθρώπινη φωνή της αφήγησης με τον ήχο του οργάνου με σκοπό να “αντιδράσουν” στους γρήγορους ρυθμούς της καθημερινότητας και να αναδείξουν τις λησμονημένες πτυχές του.
Η δυναμική ερμηνεία του Δαδακαρίδη, συνοδευόμενη απ’ εναρμονισμένες νότες του πιανίστα Τζοβανάκη, ξετύλιξε στους ακροατές τη δραματική ιστορία αγάπης δύο ανδρών προς την ίδια γυναίκα. Με πρώτο τον Ενώχ να στέκεται, προσωρινά, τυχερός και να γίνεται σύζυγος και παντοτινά αγαπητός της και έπειτα τον Φίλιππο, να αντικαθιστά τη “μορφή” και τα καθήκοντα του Ενώχ, όταν ο τελευταίος θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει την οικογένεια προς αναζήτηση οικονομικών πόρων στα πλοία για τη συντήρησή της. Η θεϊκή- σύμφωνα με τον Ενώχ- βούληση τον επαναφέρει ως ναυαγό στο νησί ύστερα από 10 χρόνια, όπου αντικρίζει την πικρή νέα πραγματικότητα της οικογένειάς του και προτιμά να παραμείνει στην αφάνεια, αποκαλύπτοντας μόνο ένα σημάδι του πριν ξεψυχήσει…το φυλαχτό του.
Η αφήγηση συνεπήρε και συγκέντρωσε το θερμό χειροκρότημα του πλήθους των ακροατών.
